Mike del Ferro (pianist/componist) is de zoon van opera zanger Leonard del Ferro die zong met o.a. Maria Callas en opnam met Leonard Bernstein. Mike won vele prijzen en speelde met veel groten in de jazzwereld van Toots thielemans tot Branford Marsalis en hij maakte meer dan 20 albums onder zijn eigen naam. Hij is ook een echte globetrotter, hij bezocht tot nu toe 117 landen waar hij zocht naar samenwerking met lokale muzikanten en zo een brug wilde slaan tussen verschillende muziekculturen. Voor Challenge records maakt hij een serie van 10 cd’s onder de titel “Songs inspired by wandering the globe” waarin hij kond doet van zijn wereldwijde muzikale ontmoetingen, de eerste The Journey kwam uit in 2012, in 2013 volgde Impressions of Brazil met gitarist/vocalist Ceumar, in 2015 vervolgens The Johannesburg Sessions en in 2016 Italian opera meets jazz met het Metropool Orkest en sopraan Claron McFadden en nu is er deel 5 met de Belgische zanger David Linx. Mike en David kennen elkaar al heel lang en er is sprake van wederzijdse bewondering, bovendien hebben ze het reizen gemeen en de brede interesse in vele muziekstijlen.

David is op dit album te horen in vijf verschillende talen : Nederlands, Engels, Frans, Duits en Portugees. Linx begon als percussionist en speelde drums met o.a. de Amerikaanse jazz zanger Mark Murphy. In 1986 maakte hij met o.a. Steve Coleman en Slide Hampton een album met de Amerikaanse schrijver/activist James Baldwin die poëzie voordroeg op het album. Ook met diverse andere muzikanten werkte Linx samen, o.a. met Claude Nougaro voor het befaamde Blue Note label.

Behalve Mike del Ferro op de piano en David linx zang zijn ook nog te horen Jeroen Vierdag op contrabas, Ruven Ruppik op drums en de nicht van David Linx, Carmen Araujo Santamaria vocaal op twee nummers. De eerlijkheid gebiedt mij te vermelden dat ik niet zo gecharmeerd ben van jazzzangers maar David Linx beheerst de typische instrumentale manier van jazzzang tot in de puntjes en daarenboven is hij thuis in diverse stijlelementen en er is hier sprake van veel afwisseling mede door de verschillende talen waarvan hij zich bedient. Het openingsnummer “Lifetimes such as these” is een ballad geschreven door Mike en van een mooie Engelse tekst voorzien door David, “Light and Joy” is een vrolijk springerig nummer van Mike met een leuke vocalise door David en zijn nichtje. “J’me prépare” geschreven door de Braziliaanse zanger en componist Ivan Lins als Maos de Afeito en hier te horen in een Franse versie van Linx. Een nummer dat me enorm bevalt hetgeen mede te danken is aan het Frans, de taal van het chanson en daar ben ik een groot liefhebber van. “Doublin down” geschreven door de Nederlands/Belgische pianist Diederik Wissels en voorzien van een Engelse tekst door David heeft een heerlijk e pakkende melodie die zich onmiddellijk vastzet in je hoofd, ook het lichtvoetige pianospel van Mike is een genot om naar te luisteren.

“Laten we samen zijn vannacht” van de fameuze Nederlandse zanger Ramses Shaffy die zowel de muziek als de tekst schreef, het gaat over twee mensen die elkaar niet los kunnen laten nadat hun relatie verbroken is. Het origineel van Shaffy valt niet te verbeteren, vooral het duet met Liesbeth List is memorabel, maar per slot is Shaffy de Nederlandse Brel . Maar de jazzy versie van Linx heeft zijn eigen kwaliteiten, moedig en knap gedaan. “Tackle and dabble” werd geschreven door Thijs van Leer bekend van Focus, het heette toen Le Tango en dat ritme heeft het ook, Linx verschafte het van een Engelse tekst. Eerlijk gezegd vind ik deze versie superieur aan de originele van Focus, die is theatraal en oersaai met de eentonige rockdrums. “Abschiedsstück” met de muziek geschreven door Linx is geïnspireerd op een tekst van de Duitse schrijver Wolf Wondratchek. Weer een heel andere sfeer mede door de taal van onze oosterburen, het trio zorgt voor een heel intiem jazz geluid. “Donna Samba”, geschreven door Mike, is een lekkere salsa met een uptempo vocalise van David, het sluitstuk is “Luiza” een typisch Antonio Carlos Jobim nummer, het komt hier helemaal tot zijn recht want Linx zingt het in de originele taal Portugees, een fraaie afsluiter van een bijzonder album.

Jan van Leersum